Jest jednym z czołowych kontrabasistów międzynarodowej sceny jazzowej, posiada niepodważalny autorytet na polu edukacji, a obecnie włącza w swój artystyczny życiorys działalność kompozytorską.
Urodził się 10 lutego 1944 r. w Atlancie w Georgii, a wychowywał w Sacramento w Kalifornii, gdzie w gimnazjum i liceum grał na trąbce . Po ukończeniu szkoły średniej, wstąpił do Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych jako trębacz. W tym okresie zaczął poważnie interesować się kontrabasem, a po zakończeniu służby wojskowej zdecydował się kontynuować karierę jako zawodowy kontrabasista. Po przeprowadzce do Seattle w stanie Waszyngton, rozpoczął studia u Jamesa Harnetta z Seattle Symphony. Naukę muzyki kontynuował również na Uniwersytecie Northwestern w Evanston w stanie Illinois, gdzie studiował u Warrena Benfielda oraz Josepha Guastefeste’a z Chicago Symphony. W 1971 r. ukończył studia z tytułem licencjackim w zakresie wykonawstwa kontrabasowego.
Prawdziwą karierę Reid rozpoczął w Chicago, a od 1976 roku kontynuował w Nowym Jorku. Jego doskonałe przygotowanie i szeroka dyskografia opisane zostały w publikacji WHO IS WHO in jazz. Podróżował, koncertował i nagrywał z wieloma legendarnymi, nieżyjącymi już, artystami jazzowymi, jak Gene Ammons, Kenny Dorham, Eddie Harris, Sonny Stitt, Don Byas, Philly Joe Jones, Thad Jones, Mel Lewis, Dexter Gordon, Bill Evans, Stan Getz, Dizzy Gillespie czy Art Farmer.
Obecnie z powodzeniem koncertuje i nagrywa z Lee Konitzem, Roni Ben-Hurem, Bobem Mintzerem, Georgem Cablesem, Billym Hartem, Billem Mayslem i Marvinem Stammem, a także ze swoim zespołem Rufus Reid Quintet. Współpracował również z Andre Previnem, Kathleen Battle i St.Lukes Chamber Orchestra w 1992 roku. W tym samym roku dał dwa koncerty z TWO FACES, wykonując Koncert na Kontrabas Solo i Trio Jazzowe w składzie: Benny Golson na Rufus z Wayne Chamber Orchestra. Koncert zaprezentowano po raz pierwszy w William Paterson University, a premiera w Nowym Jorku odbyła się w październiku w Alice Tully Hall w Lincoln Center. Rufus Reid znany jest także jako znakomity i wyjątkowy pedagog. Prowadzi wykłady od 1971 r. przy współpracy Jamey’a Aebersolda na Letnich Warsztatach Jazzowych, na kursach Stanford University Jazz Workshop i w Lake Placid Institute oraz w wielu innych ośrodkach muzycznych. Przez dwadzieścia lat, aż do zakończenia kadencji w 1999 roku, był profesorem i dyrektorem Jazz Performance Studies na wydziale w William Paterson University w Wayne (New Jersey), gdzie studia jazzowe uznawane są za jedne z najlepszych w kraju.
Za swoja działalność pedagogiczną oraz artystyczną otrzymał wiele prestiżowych nagród i wyróżnień. Fundacja MidAtlantic Arts Foundation uhonorowała Reida nagrodą The 2005 Mellon Jazz Living Legacy Award za osobisty i zawodowy wkład w edukację jazzową regionu środkowo-atlantyckiego. Międzynarodowe Stowarzyszenie Kontrabasistów przyznało mu w 2001 r. z najwyższym uznaniem nagrodę The Distinguished Achievement Award. The New Jersey Chapter uhonorowało go z kolei nagrodą Outstanding Educator w 1999 r., a magazyn “Bass Players” w 1998 r. nagrodą Jazz Educator Achievement Award.
Reid od pięciu lat bierze udział w warsztatach BMI Jazz Composer, co pozwoliło mu jeszcze bardziej zagłębić się w dziedzinę kompozycji. Jest laureatem nagrody kompozytorskiej Charlie Parker Jazz Composition Award za kompozycję Skies Over Emilia, a jego utwór Whims of the Blue Bird jest konsekwencją tej oraz wielu innych nagród. Obecnie pisze utwory również na orkiestrę smyczkową, duże i małe zespoły jazzowe oraz na zespoły kontrabasowe.
W czerwcu 2008 r. Fundacja John Simon Guggenheim Memorial wyróżniła Rufusa Reida kolejną nagrodą kompozytorską - Guggenheim Fellow. Nagrodę tę otrzymują artyści, którzy niezależnie od wieku, mają już znaczący wkład w daną dziedzinę artystyczną i zamierzają dokonać jeszcze czegoś niezwykłego w swojej dyscyplinie. W 2006 r. New Jersey State Council umożliwiło mu kontynuację pracy kompozytorskiej przez przyznanie grantu Fellowship, a rok później otrzymał The ASCAP/IAJE Commission, która zaprezentował podczas IAJE Conference w Nowym Jorku. Nagroda Sackler Commission Prize z 2006 r. umożliwiła Reidowi realizację marzenia o napisaniu utworu dedykowanego Elisabeth Catlett, która była dla niego inspiracją artystyczną i której sylwetkę chciał przybliżyć szerszej publiczności. Rufus Reid ma na swoim koncie szereg nagrań płytowych ze swoim zespołem Rufus Reid Trio: Out Front Live At The Kennedy Center, The Gait Keeper,
Perpetual Stroll, Seven Minds, Corridor To The Limits. W latach 1990-2001, Reid współpracował z Akirą Tana. Owocem tej współpracy jest pięć płyt CD: Yours and Mine, Passing Thoughts ( Concord Records); Blue Motion, Looking Forward oraz Back To Front ( Evidence Music). Na swoim koncie posiada także cztery podwójne albumy CD z: Michaelem Moorem -Double Bass Delights and Intimacy of the Bass, z Ronem Jacksonem - Song for Luis oraz z Peter Indem - Alone Together .
W 2000 r. wydano milenijną edycję książki autorstwa R. Reida The Envolving Bassist – która po raz pierwszy ukazał się w 1974 r. i stała się powszechnie znanym tytułem zawierającym metodologię gry na kontrabasie. w 2003 r. ukazało się DVD z The Envolving Bassist, które zawiera koncert Reida z Mulgrew Millerem i Lewisem Nashem.