przygodę z muzyką rozpoczęła w wieku lat siedmiu w klasie fortepianu mgr Marii Pająk w Społecznym Ognisku Muzycznym w Pszczynie. Jako trzynastolatka kontynuowała ją w POSM I i II st. w Bielsku Białej w klasie wiolonczeli aby ostatecznie dać się uwieść urokowi kontrabasu, do którego zamiłował ją mgr Bonawentura Nancka, pedagog klasy kontrabasu w bielsko-bialskiej szkole i muzyk WOSPR w Katowicach. Studia ukończyła w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej we Wrocławiu w klasie kontrabasu doc. Edwarda Krysty. Swoje umiejętności kontrabasowe doskonaliła wielokrotnie pod okiem prof. Ludwiga Streichera. W 1992 roku w krakowskiej Akademii Muzycznej obroniła doktorat w zakresie gry na kontrabasie pod opieką artystyczną prof. Wiktora Gadzińskiego. Od roku 1980 prowadzi klasę kontrabasu na Wydziale Instrumentalnym Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu. Irena Olkiewicz pełniła funkcje pierwszej kontrabasistki – solistki w Filharmonii im. Witolda Lutosławskiego we Wrocławiu i koncertmistrzyni w Cairo Symphony Orchestra w Kairze (Egipt). Była również Ekspertem Klasy Kontrabasu w Cairo Conservatoire de Musique. Prowadziła klasy mistrzowskie, grała recitale i wygłaszała prelekcje o historii polskiego kontrabasu m.in. w Guildhall School of Music and Drama w Londynie, w Hochschule fur Musik w Kolonii, wielokrotnie także podczas Kontrabasswoche w Stiftung Kloster Michaelstein, na University of North Texas w Denton, w USA podczas Międzynarodowych Konwencji Kontrabasowych organizowanych przez International Society of Bassists w Indianapolis 2001, Richmond 2003, Michigan 2005, Oklahoma 2007, San Francisco 2011, Rochester 2013, podczas Międzynarodowych Konwencji Kontrabasowych w Brnie, Festiwali i Konferencji Kontrabasowych w Paryżu 2008, w Phoenix 2009, w San Francisco 2009, w Berlinie 2010, w Pekinie 2012 i 2013, Goianii (Brazylia) 2012 i Banskiej Bystricy (Słowacja) 2013. Od roku 1994 gra w duecie z pianistą Andrzejem Jungiewiczem, z którym nagrała CD „Medytacja Thais”. Jako solistka wykonała światowe premiery wielu utworów polskich kompozytorów, w tym jej dedykowanych: Poemat „Loch Ness”, „Yad Vashem” i „Harlequin” Benedykta Konowalskiego, „Rondo Flamenco” Krzysztofa Zgraji i “Szkice” Grzegorza P. Wierzby. Uczestniczyła w światowym prawykonaniu Sonaty Joachima G. Goerlicha i „Entrope” Krystiana Kiełba. Wielokrotnie koncertowała w duetach, triach i kwartetach kontrabasowych w Azji, Europie i w USA z tak wybitnymi kontrabasistami jak Tom Martin, Catalin Rotaru, Thierry Barbe, Eric Hansen, Jeff Bradetich, Gunars Upatnieks i Song Yi. Jako kameralistka zagrała także wiele koncertów ze znakomitym wirtuozem fletu - Grzegorzem Olkiewiczem, prywatnie jej Mężem. Nagrała pięć płyt CD jako członek orkiestry pod batutą Grzegorza Nowaka, Grzegorza Olkiewicza i Czesława Grabowskiego.
Od roku 2000 zapraszana jest do w jury międzynarodowych konkursów kontrabasowych w USA, w Niemczech, w Czechach, we Francji, w Polsce, na Słowacji i na Ukrainie. Jest także Ekspertem Ministerstwa Edukacji Narodowej. Absolwenci Ireny Olkiewicz grają w orkiestrach w kraju (Wrocław, Warszawa, Jelenia Góra, Kalisz, Wałbrzych) i za granicą (Niemcy, Norwegia, Japonia). Są wśród nich także wielokrotni laureaci międzynarodowych konkursów. Irena Olkiewicz jest pomysłodawczynią i założycielką, a od roku 1994 Prezesem Polskiego Stowarzyszenia Kontrabasistów. W roku 1996 rozpoczęła publikowanie magazynu dla kontrabasistów pt.: „KontraBasista”. Jest inicjatorką i organizatorką nowych projektów kontrabasowych takich jak: Światowy Festiwal Kontrabasowy, który odbył się we Wrocławiu w roku 2004, 2006, 2008, 2010, 2014, I Ogólnopolska Zimowa Akademia Kontrabasowa w Pielgrzymowicach 2006, I Międzynarodowy Konkurs Kontrabasowy Wratislavia 2008, I Międzynarodowe Sympozjum Kontrabasu i I Międzynarodowy Konkurs Osobowości Kontrabasowych, Wrocław 2013. Irena Olkiewicz od roku 1992 jako pierwsza w Polsce zorganizowała ponad sto koncertów kontrabasowych i klas mistrzowskich w Zamku Wojnowice i we Wrocławiu z tak wybitnymi kontrabasistami jak: Gary Karr, Tom Martin, Francois Rabbath, David Walter, Klaus Trumpf, Ron Carter, Renaud Garcia-Fons, Lars Danielsson, John Clayton, Miloslav Jelinek, Catalin Rotaru, Miloslav Gajdos, Thierry Barbe, Franco Petracchi, Jorma Katrama, Fernando Grillo, Diana Gannett, David Murray, Eric Hansen, Adam Cegielski, Jacek Niedziela, Tom Knific, Kristin Korb, Rufus Reid, Linda McKnight, Barry Green, John Schimek, Barre Phillips, JunXia Hou, Jeff Bradetich, Virginia Dixon, Petya Bagovska, Esra Gul, Gottfried Engels, Sonia Ray, Hiroshi Ikematsu, Joel Quarrington, Hans Roelofsen, Hans Sturm, Antonio Araque, Nicolas Papp, Andrew Kohn, Ekkehard Beringer, Frank Proto, Carlos del Pino, Peter Askim, Radoslav Sasina, Dan Styffe, Petr Korinek, Gudrun Raschen, Jiri Valenta, Paul Sharpe, Anthony Stoops, Burak Karaagac, BASSIONA AMOROSA i wielu innych. W roku 2000 za redakcję magazynu „KontraBasista” otrzymała nagrodę Profesora Juilliard School of Music - Davida Waltera. Czterokrotnie otrzymała Nagrodę Rektorską Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu za osiągnięcia pedagogiczne. Za nowy pomysł muzyczny dla Wrocławia i organizację I Światowego Festiwalu Kontrabasowego w roku 2004 przyznano jej prestiżową Nagrodę Muzyczną Wrocławia. Otrzymała także Nagrodę Wrocławskiego Krasnala 2004 od dziennikarzy Gazety Wyborczej za Światowy Festiwal Kontrabasowy. W roku 2010 otrzymała honorową odznakę „Zasłużony dla Kultury Polskiej” z rąk Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Bogdana Zdrojewskiego.