Zadebiutował w 1975 jako solista koncertem A-dur Domenico Dragonettiego z towarzyszeniem orkiestry symfonicznej Filharmonii Białostockiej. Od roku 1978 jako solista – kameralista, pracując w Warszawskiej Operze Kameralnej uczestniczy we wszystkich przedsięwzięciach artystycznych Opery w kraju jak i za granicą m. in. na festiwalach w Rotterdamie (1978), Lille (1979), Bordeaux (1980), Rzymie (1980), Cheltencham (1982), Brighton (1983) oraz zespołów: Musicae Antiquae Collegium Varsoviense, Collegium Musicum oraz nowo powstałej Warszawskiej Sinfonietty. W roku 1979 bierze udział w Międzynarodowym Konkursie Muzycznym w Monachium, a jesienią podejmuje współpracę jako solista z Zespołem Kameralistów Filharmonii Narodowej pod dyr. Karola Teutscha.
W latach 1979 – 1984 odbywa szereg tournee po Europie i obu Amerykach występując w najbardziej prestiżowych salach koncertowych m. in.Salle du Pleyel, Santa Cecilia, Misikverein, Tivoli, Carnegie Hall oraz na festiwalach w Bergen, Chicago, Frankfurcie, Marsylii, Mediolanie, Rio de Janeiro i innych.
W latach 1984-1985 jest koncertmistrzem w Polskiej Orkiestrze Kameralnej i z nią uczestniczy w licznych koncertach m. in. w Nowym Jorku, Chicago, Bostonie, Londynie, Kolonii, Pradze, Paryżu oraz w licznych nagraniach płytowych.
Od roku 1986 będąc współzałożycielem zespołu Camerata Vistula uczestniczy w koncertach podczas Warszawskiej Jesieni (1986, 1989), na festiwalu Polish Realities w Glasgow ( 1988), oraz w Berlinie (1990, 1992).
W latach 1991-1996 prowadzi klasę mistrzowską kontrabasu w Szkole im. Józefa Elsnera w Warszawie.
Występuje również intensywnie jako solista w licznych koncertach, recitalach oraz festiwalach muzyki współczesnej we Wrocławiu, Warszawie i Białymstoku, wykonując m. in. sobie dedykowane utwory wybitnych współczesnych kompozytorów polskich.
We współpracy z największymi polskimi muzykami dokonuje nagrania płyt z serii „Mistrzowie Kameralistyki” i pierwsza płyta z tej serii otrzymuje Nominację do Nagrody „Fryderyk’96. W lutym 1997, jako wykonawca i równocześnie współorganizator, bierze udział w koncercie inaugurującym działalność sceny im. Bogusławskiego w Teatrze Narodowym w Warszawie. Tworzy od podstaw orkiestrę symfoniczną i jesienią wyjeżdża na tournee do Korei Południowej łącząc działalność artystyczną z menedżerską. W roku 1988 organizuje nagrania kolejnych płyt serii mistrzowskiej, będąc równocześnie ich producentem (we współpracy z Polskim Radiem). W 1999 dzieli obowiązki artystyczne i menedżerskie, prowadząc placówkę kulturalną występuje zarazem w koncertach i recitalach, w listopadzie wyjeżdża na krótkie tournee do Bułgarii, biorąc udział w prawykonaniu Koncertu na kontrabas i orkiestrę Emila Tabakova.