Piotr Kopietz – multiinstrumentalista, aranżer, kompozytor.
Absolwent Akademii Muzycznej w Warszawie w klasie akordeonu. Swoje umiejętności wykonawcze doskonalił podczas stypendium na Uniwersytecie Muzycznym w Grazu (Austria). Ukończył również studia podyplomowe w zakresie zarządzania kulturą na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego.
Należy do grona kilku muzyków w Polsce grających na narodowym instrumencie argentyńskim – bandoneonie oraz jest jednym z niewielu artystów koncertujących na niezwykle rzadkim instrumencie – francuskiej akordinie.
Jest laureatem kilkunastu ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów muzycznych. Koncertuje solo, w zespołach kameralnych oraz z towarzyszeniem orkiestr symfonicznych w Polsce i poza jej granicami.
Jest twórcą i kierownikiem artystycznym kilkunastu zespołów i projektów muzycznych.
Jako artysta sesyjny nagrywa muzykę klasyczną i rozrywkową dla radia, telewizji, teatru i filmu. Jako solista-akordeonista współpracował ze zdobywcą Oskara, Janem A.P. Kaczmarkiem, nagrywając muzykę kompozytora.
Jako aranżer współpracował z takimi zespołami i artystami jak: Kayah, Kuba Badach, Katarzyna Cerekwicka, Anna Karwan, Lala Czaplicka, Orkiestra Adria, Gang Tango, Sentido, Retro Orchestra, Duo Fortecello, Filharmonia Zielonogórska.
W dziedzinie kompozycji szczególnie bliska jest mu filmowa i teatralna muzyka ilustracyjna oraz szeroka pojęta „world music”. Wybitny brazylijski artysta i dyrygent, Jose Maria Florencio powiedział o nim: „…[dzięki twórczości Piotra Kopietza] Polska zaczyna być miejscem, gdzie kompozycje na bandoneon i tango powstają na poziomie co najmniej tak wspaniałym, jak na poziomie samego Astora Piazzolli. Mamy fantastycznego kompozytora…”.

Piotr Rojek ukończył studia w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu na Wydziale Instrumentalnym w klasie organów prof. Andrzeja Chorosińskiego oraz na Wydziale Kompozycji, Dyrygentury, Teorii Muzyki i Muzykoterapii w klasie kompozycji prof. Zygmunta Herembeszty i prof. dr. hab. Krystiana Kiełba. Odbył szereg kursów mistrzowskich interpretacyjnych oraz improwizatorskich, prowadzonych przez tak wybitne osobistości świata muzyki organowej, jak: Julian Gembalski, Bernhard Haas, Hans Haselböck, Ferdinand Klinda, Ton Koopman, Jon Laukvik, Armin Schoof, Wolfgang Seifen, Józef Serafin czy Harald Vogel.
Dr hab. Piotr Rojek pracuje na stanowisku profesora w macierzystej uczelni. Jest Dziekanem Wydziału Instrumentalnego oraz Kierownikiem Katedry Organów, Klawesynu i Muzyki Dawnej. Prowadzi również klasę organów w Państwowej Szkole Muzycznej II stopnia im. Ryszarda Bukowskiego we Wrocławiu oraz Ogólnokształcącej Szkole Muzycznej I i II stopnia im. Karola Szymanowskiego we Wrocławiu.
Artysta regularnie koncertuje zarówno w kraju, jak i za granicą: /m.in./ w Czechach, Finlandii, Hiszpanii, Izraelu, na Litwie, Łotwie, w Niemczech, Norwegii, Słowacji, Szwecji, Ukrainie, USA, Wielkiej Brytanii we Włoszech oraz na Węgrzech i Wyspach Ålandzkich. Prowadzi także kursy mistrzowskie w kraju i za granicą. Ma w dorobku kilkanaście płyt. Powstała w 2005 roku płyta, na której zarejestrowano dziewięć toccat wybitnych kompozytorów od baroku do XX wieku, wykonanych na zabytkowych organach Adama Horacego Caspariniego w Wołowie, otrzymała nominację do prestiżowej nagrody Polskiej Akademii Fonograficznej FRYDERYK.
Piotr Rojek był stypendystą Ministra Kultury i Sztuki, Internationale Altenberger Orgelakademie w Niemczech oraz laureatem konkursów organowych i kompozytorskich.
Artysta otrzymał także szereg nagród i wyróżnień, m.in.: Nagrody Rektora Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, Nagrodę Dyrektora Centrum Edukacji Artystycznej w Warszawie, Brązowy Krzyż Zasługi, Odznakę Zasłużony dla Kultury Polskiej, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Nagrodę Ministra Kultury Ukrainy, Gwiazdę Orderu Kapituły Kanoników w uznaniu zasług położonych w odbudowie barokowych organów Michaela Englera w Bazylice św. Elżbiety we Wrocławiu oraz Medal Prezydenta Wrocławia Merito de Wratislavia – Zasłużony dla Wrocławia, za szczególne zasługi dla Miasta Wrocławia.

Wan-Ting is born in Taiwan and has been studying since a very young age both piano and double bass. She has earned a bachelor’s degree in piano performance from National Taiwan Normal University, a master’s degree in double bass performance from Taipei National University of Arts and is currently pursuing doctoral degree in Collaborative piano at Arizona State University. From 2015 to 2020 she was a member of Taipei Symphony Orchestra as a double bass player. As a collaborative pianist and double bass player, she has been playing many concerts all over the world, in countries like Germany, Italy, France, Holland, Poland, Switzerland, Romania, Russia, Mexico, Taiwan, Japan and Korea. She was also featured in world-famous double bassist Catalin Rotaru’s last three CD albums.

Ukończyła studia w klasie wiolonczeli docenta Zdzisława Butora w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu w 1989 roku. W czasie studiów czynnie uczestniczyła w mistrzowskich kursach interpretacji i warsztatach doskonaląc swoje umiejętności pod okiem znakomitych wiolonczelistów m.in. Siegfrieda Palma, Ivana Monigettiego, Andrzeja Orkisza, Romana Sucheckiego, Mariny Czajkowskiej i Bogumiły Reszke. W roku 1987, będąc jeszcze studentką, rozpoczęła pracę w Państwowym Liceum Muzycznym im. Karola Szymanowskiego we Wrocławiu na stanowisku nauczyciela gry na wiolonczeli, gdzie pracowała do 1996 roku. Po ukończeniu studiów w roku 1989, została zatrudniona na stanowisku asystenta w klasie wiolonczeli w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu a po przeprowadzeniu przewodu kwalifikacyjnego I stopnia w roku 1994 na stanowisku adiunkta z kwalifikacjami I stopnia. W roku 2001 przeprowadziła przewód kwalifikacyjny II stopnia a w grudniu 2014 roku otrzymała tytuł profesora sztuk muzycznych. Pod kierunkiem prof. dr hab. Urszuli Marciniec-Mazur studia ukończyło ponad 50-ciu studentów, oraz 3 studentów studiów doktoranckich III stopnia. Prof. dr hab. Urszula Marciniec-Mazur jest jurorem ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów i przesłuchań, ponadto prowadzi  kursy mistrzowskie i warsztaty metodyczne  w zakresie gry na wiolonczeli i kameralistyki zarówno w kraju  jak i za granicą. Jest promotorem przewodów doktorskich, recenzentem prac doktorskich i habilitacyjnych oraz postępowań o nadanie tytułu profesora. Równocześnie z działalnością dydaktyczną prof. dr hab. Urszula Marciniec-Mazur prowadzi działalność koncertową. Głównym nurtem aktywności artystycznej jest kameralistyka.
W latach 1987-2001 jako muzyk orkiestrowy współpracowała z: Wrocławską Orkiestrą Kameralną Leopoldinum, Orkiestrą Filharmonii Opolskiej, Wrocławską Orkiestrą Kameralną Wratislavia, Menuhin Festival Orchestra, z którymi brała udział w nagraniach, festiwalach i tournée koncertowych w wielu krajach. Jako muzyk solista Orkiestry Leopoldinum współpracowała ze znakomitymi artystami takimi jak: Yehudi Menuhin, Jerzy Maksymiuk, Ewa Podleś, Konstanty Andrzej Kulka, Vadim Brodski, Jan Stanieda, Krzysztof Jabłoński. 
Wkrótce po uzyskaniu kwalifikacji II stopnia, w maju 2002 roku została wybrana na Prodziekana Wydziału Instrumentalnego Akademii Muzycznej we Wrocławiu. W latach 2012-2016 pełniła zaszczytną funkcję Dziekana Wydziału Instrumentalnego.
. Jako nauczyciel akademicki i członek Senatu pracowała w wielu gremiach akademickich m.in. Senackiej Komisji ds. Naukowo-Dydaktycznych, Komitecie Sterującym ds. budowy campusu AMKL, pełniła funkcję Kierownika Studiów Doktoranckich i Kierownika Studiów Podyplomowych. W roku 2011 została powołana przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, do opracowania projektu efektów kształcenia dla kierunku Instrumentalistyka, które zostały umieszczone na liście wzorcowych efektów kształcenia.
Angażuje się również jako organizator i współorganizator licznych wydarzeń kulturalnych we Wrocławiu niezwiązanych bezpośrednio z miejscem pracy.
Prof. dr hab. Urszula Marciniec-Mazur jest ekspertem Polskiej Komisji Akredytacyjnej oraz konsultantem Centrum Edukacji Artystycznej.
W uznaniu działalności pedagogicznej, artystycznej i organizacyjnej otrzymywała wielokrotnie Nagrodę Rektora Akademii Muzycznej we Wrocławiu, nagrodę Dyrektora Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej I i II st. we Wrocławiu. W 2011 roku została uhonorowana przez Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej Złotym Krzyżem Zasługi a w roku 2013 otrzymała Medal Komisji Edukacji Narodowej, a w 2019 roku otrzymała Złoty Medal za Długoletnią Służbę.

 

Copyright © 2024 Polskie Stowarzyszenie Kontrabasistów